Numery UPC pozwalają firmom na dystrybucję i sprzedaż swoich produktów w różnych scenariuszach punktów sprzedaży, dlatego też są one niezbędnym elementem każdej koncepcji sprzedaży.
Universal Product Code - o UPC
UPC pierwotnie został wprowadzony w marketach w Kanadzie i USA w 1973 roku, aby usprawnić zakupy klientom i zbierać informacje w danych sklepach.
Po uiszczeniu opłaty za przystąpienie, GS1 nadaje sześciocyfrowy numer identyfikacyjny producenta, który staje się pierwszymi sześcioma cyframi w UPC na wszystkich produktach firmy. Numer ten identyfikuje konkretnego producenta danego artykułu.
Kolejne pięć cyfr w UPC to numer artykułu. Odnosi się on do samego produktu. W każdej firmie jest osoba odpowiedzialna za nadawanie numerów artykułów, aby zapewnić, że ten sam numer nie jest używany więcej niż jeden raz i że stare numery odnoszące się do wycofanych produktów są stopniowo wycofywane.
Wiele produktów konsumenckich ma kilka odmian, na przykład ze względu na rozmiar, ilość w opakowaniu lub kolor. Każda odmiana wymaga własnego numeru pozycji. Tak więc farba 5l koloru białego ma inny numer pozycji niż farba 10l koloru beżowego lub farba 15l koloru czarnego.
Ostatnia cyfra w 12-cyfrowym UPC jest nazywana cyfrą kontrolną. Jest ona wynikiem kilku obliczeń – dodawania i mnożenia kilku cyfr w kodzie – w celu potwierdzenia skanerowi kasowemu, że UPC jest ważny. Jeśli cyfra kontrolna jest nieprawidłowa, kod UPC nie zostanie prawidłowo zeskanowany.
Rodzaje kodów numerycznych UPC:
UPC-A – składa się z 12 cyfr
UPC-E – składa się z 6 cyfr